آئین مستان

نبر بچمو

بیرون خیمه آفتابه

نبر بچمو

بزار تو آغوشم بخوابه

هرمله در کمینه هی میزنم به سینه

برو ولی یه جور ببرش که بچمو نبینه

وای وای اگه رو نیزه جابگیره

وای وای الهی مادرش بمیره

نبر بچمو

بیرون خیمه آفتابه

نبر بچمو

بزار تو آغوشم بخوابه

نبر بچمو

میخوام که شادیشو ببینم

نبر بچمو

میخوام دومادیشو ببینم

وای وای اگه رو نیزه جابگیره

وای وای الهی مادرش بمیره

نبر بچمو

خون زیر گلوشو پاک کن

نبر بچمو

به جای اون ربابو خاک کن

ببین به اشک چشمام هرمله هی میخنده

یه جوری زد سرش رو به یه مویی بنده

نبر بچمو

برس به داد من خدایا

نبر بچمو

نیزه نزن میون خاکا

دله منو شکستن

دیگه پی چی هستن

سرعلی اصغرمو

به روی نیزه بستن

دارد ز دور دست

سپهدار میرسد

دلدار میرسد

او یک نفر ولی

با او علی، حمزه و عمار میرسد

آقا میرسد

مولا میرسد

دلدار میرسد

یعنی علم به دوش علمدار میرسد

گویا دوباره جعفر طیار میرسد

نیزه به دست، در دل پیکار میرسد

سقای عشق، سید و سالار میرسد

یعنی علم به دوش علمدار میرسد

سردار سر سپرده ی میدان کربلا

میر و وزیر حضرت سلطان کربلا

وقت رجز شده

دارد به گوشمان صدای

حسین یار میرسد

می گیر و نوش کن

مستانه گوش کن

ذکر انا ابنُ حیدر کرار میرسد

هشدار میرسد

وقت نزول قدرت پروردگار شد

حالا زمان معرکه ی ذوالفقار شد

باز انفجار شد

این بد مصیبتی ست

که کوفه دچار شد

کاری نکرد او

چندین نگاه کرد

یک لشکری قدم به قدم تار و مار کرد

آقا میرسد

مولا میرسد

دلدار میرسد

یعنی علم به دوش علمدار میرسد

دشمن که ناگزیر بی اختیار شد

گفت ای بزرگوار

از خشم این نگاه

کز زخم بدتر است

ضربت گرفته ام

از خون وضو برای نماز وحشت گرفته ام

در پیش چشمتان

لکنت گرفته ام

من من که با باشمو در در این میان

قد قد علم علم کنم ای ای پهلوان

از تر ترستان

من رزم خویش خویش فراموش کرده ام

اصلا که غط غلط

کردم که من من

حرف یزید را

را گوش کرده ام

حا حالا به من

آقا امان بده

من مرده ام، به مرده ی بیچاره جان بده

باید فرار قاتل کفار میرسد

غوغای خیبر است

به تکرار میرسد

دارد همان روز اصف بار میرسد

آقا میرسد

مولا میرسد

دلدار میرسد

یعنی علم به دوش علمدار میرسد

دریای خشمگین

طغیان بپا شده

جولان عرصه ی شیران بپا شده

گویا عجل نفس زدو طوفان بپا شده

سردار میرسد

آتش به دشت خشک و علفزار میرسد

طوفان خشم منتقم از راه میرسد

طوفان مرگبار

علی وار

جهانگیر

جهاندار

یعنی علم به دوش علمدار میرسد

آقا میرسد

مولا میرسد

دلدار میرسد

یعنی علم به دوش علمدار میرسد

اونطرف یه لشگر

اینطرف یه مادر

اونطرف صدای خنده و هلهله

اینطرف صدای گریه ی فاطمه

اون وسط، صدا به صدا نمیرسه، مادری ناله میزنه

بنی، قتلوک و من الماء منعوک

وااااای حسین

اونطرف یه دشنه

اینطرف یه تشنه

اونطرف یه بی حیا نیزه میزنه

اینطرف یه خواهری لطمه میزنه

اون وسط، صدا به صدا نمیرسه، خواهری ناله میزنه

او می دوید و من می دویدم

وااااای حسین

اینطرف یه دختر

اونطرف یه لشگر

اینطرف یه دختری گوش پاره داشت

اونطرف یکی تو دستش گوشواره داشت

کی نفسی داره تو گلو / کی میشه با بابا رو به رو

کی میتونه بگه با رباب / بابا داره میاد بی عمو ، بی عمو

چشای بابا پر خونه / کی گفت که عمه گریونه

عمه میگه بیارید خلخالارو / آی دخترا ببندید معجرا رو

رو معجرا ببندید چادرا رو / وا کنید گوشواره ها رو

کی نفسی داره تو گلو / کی میشه با بابا رو به رو

کی میتونه بگه با رباب / بابا داره میاد بی عمو، بی عمو

چرا روی لبا زمزمه اس / رو لب همه یا فاطمه اس 

چرا بابا قدش خم شده / مگه عمو هنوز علقمه اس، علقمه اس

هوای خیمه دلگیره / رقیه داره می میره

چیزی دیگه نمونده تا اسارت / دشمن میاد به خیمه با جسارت

آماده میشه لشگر بعد سقا / تا بیاد خیمه به غارت

کی نفسی داره تو گلو / کی میشه با بابا رو به رو

کی میتونه بگه با رباب / بابا داره میاد بی عمو ، بی عمو

 می باره چشامون بی عمو / نمی باره ولی آسمون

چی به سره عمو اومده / که شده بابامون غرق خون، غرق خون

میون میدون غوغا شد / دیگه بابامون تنها شد

ای وای دیگه نمونده راه چاره / بابا برای سقا بی قراره

دلها شده از این غم پاره پاره / چشمامون ابر بهاره

کی نفسی داره تو گلو / کی میشه با بابا رو به رو

کی میتونه بگه با رباب / بابا داره میاد بی عمو ، بی عمو

چشای بابا پر خونه / کی گفت که عمه گریونه

عمه میگه بیارید خلخالارو / آی دخترا ببندید معجرا رو

رو معجرا ببندید چادرا رو / وا کنید گوشواره ها رو

دیگه جون نداره پاهام نشستم به روی زمین

یا با من بیا تا حرم یا جون دادنمو ببین

میگن اهل حرم ای داداش همراهم بر می گردی

شکستی کمرمو ای کاش چشماتو وا میکردی

ببین کار من زار شده

امامت گرفتار شده

حسین بی علمدار شده

سرت رو اونی که شکست ، شکسته کمر منو

شکستن علم تو رو شکستن سپر منو

ببین دورمونو تا خیمه دریای خون گرفته

ببین که دوباره این لشکر بعد از تو جون گرفته

رباب زار و گریون شده

سکینه عزادار شده

حسین بی علمدار شده

ببین کار من زار شده

امامت گرفتار شده

حسین بی علمدار شده

تو خیمه کسی نشنید صدای نیمه جون تو

میمیرن اگه ببینن تن غرق به خون تو

تو خیمه همه مادر ها سرگرم اشک و آه اند

زن و بچه هامون ای داداش بعد از تو بی پناهند

دل خیمه ها خون شده

حرم بی سپهدار شده

حسین بی علمدار شده

ببین کار من زار شده

امامت گرفتار شده

حسین بی علمدار شده

قسم به اشک دخترم، قسم به آه خواهرت

چشاتو وا کن برادر، که اومده برادرت

قسم به روح مادرم، به غربت مادر آب

قسم به روح پدرم، به حضرت ابوتراب

پاشو، ای پناه من

پاشو، ای سپاه من

پاشو، تو که میدونی

تویی، تکیه گاه من

آب آورم سقّا و میر لشکرم

ببین شکسته دل من، ببین شکسته کمرم

بگو چه جوری خبر، تو رو به خیمه ببرم

ببین چی اومد سر تو، ببین چی اومد به سرم

نه می شه اینجا بمونی، نه می شه بردت به حرم

بگو، چکنم حالا

بی تو، توی کربلا

بگو، چه کنم داداش

با این، دستای جدا

آب آورم سقّا و میر لشکرم

پاشو که دلواپسیام برای تنگ غروبه

ببین که دشمن چی جوری به طبل شادی می کوبه

پاشو که بعد از من و تو اسارتا شروع می شه

به روی اهل بیتمون جثارتا شروع می شه

پاشو، واسه مادرا

برا، دل دخترا

پاشو، غیرت خدا

برا، حفظ معجرا

آب آورم سقّا و میر لشکرم